ကြီးမားသောစိုက်ပျိုးရေဝင်စနစ်စီမံကိန်းများတွင် အတွင်းခံခဲ့သည့် ရေလှောင်များ၏ အရေးပါသော အခန်းကဏ္ဍ

ရေပို့ဆောင်မှု ထိရောက်မှုကို နားလည်ခြင်းနှင့် ရေစိမ့်ဝင်ဆုံးရှုံးမှု ပြဿနာအကြောင်း အတွင်းခံခဲ့သည့် ရေလှောင်များ

ဖြစ်စဉ် - မြေနီရေလှောင်များတွင် ရေစိမ့်ဝင်ဆုံးရှုံးမှု အဖြစ်များခြင်း

အတွင်းခံမထားသော မြေနီရေလှောင်များသည် ပို့ဆောင်နေသော ရေ၏ ၃၀ မှ ၅၀% အထိကို ရေစိမ့်ဝင်ဆုံးရှုံးမှုများဖြင့် ဆုံးရှုံးကြရပါသည် (Zakir-Hassan et al. 2023 တို့၏ အဓိက ရေဝင်စနစ်များကို လေ့လာမှုအရ)။ ဤဆုံးရှုံးမှုများသည် သဲမြေများ၊ ကွဲအက်နေသော ကျောက်လွှာများနှင့် ရေမျက်နှာပြင်မြင့်မားသော ဧရိယာများတွင် အထူးသဖြင့် ပိုမိုပြင်းထန်ပြီး အပူပိုင်းဒေသများတွင် စိုက်ပျိုးသော အပင်များအတွက် ရရှိနိုင်သော ရေပမာဏကို ၃၂% အထိ လျော့နည်းစေပါသည်။

မူတန်း: စိုက်ပျိုးရေပေးဝေရေးတွင် ရေပို့ဆောင်မှု ထိရောက်မှုကို တိုင်းတာခြင်း

ရေပို့ဆောင်မှု ထိရောက်မှုကို ရေအရင်းအမြစ်များမှ လယ်ကွက်များသို့ ပို့ဆောင်သော ရေပမာဏနှင့် ရေအရင်းအမြစ်များမှ ရေကို လမ်းကြောင်းပြောင်းသည့် ပမာဏတို့၏ အချိုးဖြင့် တွက်ချက်ပါသည်။ ရေကန်စီမံခန့်ခွဲမှုစမ်းသပ်မှုများနှင့် ဝင်ရေ-ထွက်ရေ နှိုင်းယှဉ်မှုကဲ့သို့သော ရိုးရာနည်းလမ်းများအရ မျက်နှာပြင်မဖုံးအုပ်သော စနစ်များတွင် ပျမ်းမျှ ထိရောက်မှုမှာ ၅၅ မှ ၆၅ ရာခိုင်နှုန်း ရှိပါသည်။ ၂.၄ မီတာ/တစ်ရက် ထက်ပိုသော ဟိုက်ဒရောလစ် ပါဝင်မှုတန်ဖိုးများသည် မျက်နှာပြင်ဖုံးအုပ်ခြင်း လုပ်ငန်းများ အရေးပေါ်လိုအပ်ကြောင်း ညွှန်ပြပါသည်။

ဥပမာလေ့လာမှု: ဆီးနပ်စ်မြစ်ဝှမ်းရှိ မျက်နှာပြင်မဖုံးအုပ်သော ရေလမ်းများတွင် ရေစိမ့်ဝင်မှုဆုံးရှုံးမှု

ပါကစ္စတန်နိုင်ငံရှိ ဆီးနပ်စ်မြစ်ဝှမ်းတွင် မျက်နှာပြင်မဖုံးအုပ်သော ရေလမ်းများသည် ကီလိုမီတာလျှင် စက္ကန့်ကို ၃.၂ လီတာ ဆုံးရှုံးနေပြီး ၁၀၀ ကီလိုမီတာရှည်လျားသော ရေလမ်းကွန်ယက်တစ်ခုတွင် တစ်နေ့လျှင် ၂,၇၆၄ ကုဗမီတာ ရေကို ဆုံးရှုံးနေပါသည်။ ဖြန့်ဖြူးရေး စနစ် ၁၂ ခုကို ဒေသဆိုင်ရာ စစ်ဆေးမှုပြုလုပ်ရာတွင် ရေမလုံလောက်မှုကြောင့် နောက်ဆုံးအဆင့် စိုက်ခင်းများတွင် ဂျုံထွက်နှုန်း ၁၈ ရာခိုင်နှုန်း ကျဆင်းခဲ့ပါသည်။

တရန်းလိုက်: ရေပို့ဆောင်မှု ထိရောက်မှုကို မြှင့်တင်ရန် ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ အပြောင်းအလဲ

UN ရေစာချုပ်ကဲ့သို့သော ဘောင်အတွင်းရှိ ရာသီဥတုဒဏ်ခံနိုင်မှု ရည်မှန်းချက်များကြောင့် စိုက်ပျိုးရေပေးစနစ် အသစ်များ၏ ၆၇ ရာခိုင်နှုန်းမှာ ကန်လှမ်းများကို ဖုံးအုပ်ထားရန် လိုအပ်လာပါသည်။ အဆင့်မြင့် မော်ဒယ်လ်လုပ်ခြင်းနည်းလမ်းများကို အသုံးပြု၍ ရေဆုံးရှုံးမှုများကို တိကျစွာ ခန့်မှန်းနိုင်ခြင်းကြောင့် ဦးဆောင် စိုက်ပျိုးရေး အာဏာပိုင်များသည် ထွက်နှုန်း စံနှုန်းများနှင့်အတူ စွမ်းဆောင်ရည် စံနှုန်းများကို ပိုမိုအလေးထားလာကြပါသည်။

ဗျူဟာ- ကန်လှမ်းများကို ဖုံးအုပ်ရန် လိုအပ်သည့် အဆင့်ကို သတ်မှတ်ရန် ရေဆုံးရှုံးမှုကို တိုင်းတာခြင်း

အဆင့်ဆင့်တပ်ဆင်ထားသော ultrasonic flowmeters နှင့် soil moisture probes များကို အသုံးပြု၍ အင်ဂျင်နီယာများသည် ရေစိမ့်ဝင်မှု အများဆုံးဖြစ်သော နေရာများကို ၉၂ ရာခိုင်နှုန်း တိကျမှန်ကန်စွာ ဖော်ထုတ်နိုင်ပါသည်။ အလယ်အလတ်အာရှတွင် ဤနည်းလမ်းကို အသုံးပြုသော စီမံကိန်းများသည် ဖုံးအုပ်ပြီးနောက် စွမ်းဆောင်ရည် ၆၅ ရာခိုင်နှုန်း တိုးတက်မှုကို ရရှိခဲ့ပါသည်။ ဆုံးရှုံးမှု ပြင်းထန်မှု၊ စိုက်ပျိုးသော သီးနှံ၏တန်ဖိုးနှင့် ပြုပြင်ရန် ကုန်ကျစရိတ်တို့ကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားသော ဦးစားပေးမှုဇယားများသည် အခြေခံအဆောက်အအုံ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုများကို အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် ပြုလုပ်ရာတွင် ကူညီပေးပါသည်။

စိုက်ပျိုးရေပေးစနစ် စီမံကိန်းများတွင် ကန်လှမ်းများကို ဖုံးအုပ်ခြင်းဖြင့် ရေပို့ဆောင်မှုနှင့် ထိန်းသိမ်းမှုကို မည်သို့ မြှင့်တင်ပေးသနည်း

မူဝါဒ - ကန်လှမ်းများကို ဖုံးအုပ်ခြင်းဖြင့် ရေစိမ့်ဝင်မှုကို မည်သို့လျော့နည်းစေပြီး စွမ်းဆောင်ရည်ကို မည်သို့ မြှင့်တင်ပေးသနည်း

Kraatz ၏ ၂၀၂၃ ခုနှစ် သုတေသနအရ လမ်းကြောင်းများကို ကွန်ကရစ်ဖြင့် ပြုလုပ်ခြင်းသည် ရိုးရာ ဖွင့်ထားသော ရေလမ်းကြောင်းများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက ရေဆုံးရှုံးမှုကို ၈၅% ခန့် လျော့နည်းစေသည့် ရေမဝင်နိုင်သော အကာအကွယ်တစ်မျိုးကို ဖန်တီးပေးပါသည်။ ရေပို့ဆောင်မှုမှာလည်း ပိုမိုထိရောက်လာပါသည်။ ရိုးရာစနစ်များသည် ပုံမှန်အားဖြင့် ထိရောက်မှု ၆၀% ခန့်သာ ရရှိပြီး ခေတ်မီ ကွန်ကရစ်ဖြင့် ပြုလုပ်ထားသော စနစ်များမှာ ၉၀% အထက်သို့ ရောက်ရှိလေ့ရှိပါသည်။ ကွန်ကရစ်များကြောင့် မြေသည် ရေစိမ့်ဝင်နိုင်မှု နည်းပါးလာသောအခါ ရေစီးဆင်းမှုသည် စနစ်တစ်ခုလုံးတွင် ပိုမိုတည်ငြိမ်စွာ ဖြစ်ပေါ်လာပါသည်။ ဤတည်ငြိမ်မှုကြောင့် ပန့်များ ပျက်စီးခြင်းနှင့် ရေယိုစိမ့်မှုများ၊ ထိန်းသိမ်းမှုပြဿနာများကို ဖြေရှင်းရန် ကုန်ကျစရိတ် လျော့နည်းလာပြီး အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ ပိုမိုနည်းပါးလာပါသည်။ ကွန်ကရစ်ဖြင့် ပြုလုပ်ထားသော ရေလမ်းကြောင်းများသို့ ပြောင်းလဲပြီးနောက် စိုက်ပျိုးရေပေးစနစ် ဧရိယာအများအပြားမှ သိသိသာသာ စုဆုံးခဲ့ကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့ကြပါသည်။

လေ့လာမှု ဥပမာ - အင်ပီရီယယ် တွင် ကွန်ကရစ်ဖြင့် ပြုလုပ်ထားသော ရေလမ်းကြောင်း

အမေရိကန်ပြည်ထောင်စု၏ အနောက်တောင်ပိုင်းရှိ ရေလွှတ်ခြင်းဒေသကြီးတစ်ခုသည် ကန်လှော်များကို ကွန်ကရစ်ဖြင့် ၁၄၃ ကီလိုမီတာ ဖုံးအုပ်ပြီးနောက် တစ်နှစ်တာ ရေဆုံးရှုံးမှုကို ၆၂% လျော့ကျစေခဲ့သည်။ ဤစီမံကိန်းသည် နှစ်စဉ် ဧက ၂၇၈,၀၀၀ ကို ခြောက်သွေ့မှုမှ ကာကွယ်နိုင်ခဲ့ပြီး ဧက ၈၉,၀၀၀ ကို ထပ်မံ၍ ရေလွှတ်နိုင်မည့်အပြင် နှစ်စဉ် ရေစိမ့်ဝင်မှုကြောင့် ပြုပြင်ထိန်းသိမ်းမှုအတွက် ဒေါ်လာ ၂.၁ သန်းကို ဖြုတ်ချခဲ့သည်။

တိုက်ကြီးများတွင် ခေတ်မီသော ဖုံးအုပ်ပစ္စည်းများကို အသုံးပြုခြင်း၏ အလေ့အကျင့်

ဂီဩ-သဘာဝဓာတ်မြေသား (GCLs) နှင့် ပေါလီမာဖြင့် ပြုပြင်ထားသော ကွန်ကရစ်သည် ကမ္ဘာ့ဖုံးအုပ်မှုစီမံကိန်းများ၏ ၇၄% ကို ဖုံးလွှမ်းနေပြီး (ရေအရင်းအမြစ်များဂျာနယ်၊ ၂၀၂၃) ဖြစ်သည်။ ဤပစ္စည်းများသည် ပုံမှန်ကွန်ကရစ်ထက် ကွဲအက်မှုကို ၄၀% ပိုမိုခံနိုင်ရည်ရှိပြီး ၁–၁၀⁻¹¹ m/s အောက်တွင် စိမ့်ဝင်နိုင်မှုကို ထိန်းသိမ်းထားနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ဆားဓာတ်များသော ဒေသများနှင့် ငလျင်ဖြစ်ပွားနိုင်သော ဒေသများတွင် သင့်တော်ပါသည်။

ဗျူဟာ - မြေဆီလွှာနှင့် ရာသီဥတုအလိုက် သင့်တော်သော ဖုံးအုပ်နည်းလမ်းများကို ရွေးချယ်ခြင်း

ယနေ့ခေတ်အင်ဂျင်နီယာများသည် ကလေးမြေဆီလွှာများနှင့် ရင်ဆိုင်ရသည့်အခါ PVC လိုင်းများကို အသုံးပြုကြသည်။ ၎င်းတို့သည် စိမ့်ဝင်မှုကို 92% ခန့် လျော့နည်းစေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ သဲမြေများအတွက်မူ အပူချိန်ပြောင်းလဲမှုများကို ကာလကြာရှည်စွာ ခံနိုင်ရည်ရှိသောကြောင့် စပရေးထိုးအသုံးပြုသည့် အက်စ်ဖောက်စ် (asphalt) များက ပိုမိုကောင်းမွန်စေသည်။ ရေကြီးနိုင်သည့်နေရာများကို စဉ်းစားပါက ကျွမ်းကျင်သူအများစုက ဆက်စပ်ကွန်ကရစ်ဘလောက်များကို အကြံပြုကြသည်။ ဤအရာများသည် မြေဆီလွှာပျက်စီးမှုကို ကောင်းစွာခံနိုင်ရည်ရှိပြီး တစ်နှစ်လျှင် 0.3 မှ 0.7 မီလီမီတာအထိ နှုန်းဖြင့် နစ်နာမှုများစုပုံလာစေသည်။ မြေအောက်ရေစီးဆင်းမှုကို လုံးဝမပိတ်ဆို့ဘဲ ဖွဲ့စည်းပုံများကို မပျက်စီးစေရန် ထိန်းသိမ်းရာတွင် ဤအချက်မှာ အမှန်ပင် ကောင်းမွန်ပါသည်။ နေရာအလိုက် သင့်တော်သော လိုင်းပစ္စည်းကို ရွေးချယ်ခြင်းသည်လည်း ကြီးမားသော ကွာခြားမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ လေ့လာမှုများအရ ဤနည်းလမ်းဖြင့် ရေအသုံးချမှုသည် 19 မှ 34 ရာခိုင်နှုန်းအထိ ပိုမိုထိရောက်မှုရှိပြီး တန်ဖိုးရှိသော သဘာဝအရင်းအမြစ်များကို ထိန်းသိမ်းရင်း ပိုမိုကောင်းမွန်သော ရလဒ်များကို ရရှိစေသည်။

စိုက်ပျိုးရေးတွင် လိုင်းခံခြင်းပြုလုပ်ထားသော ချောင်းများ၏ စီးပွားဖြစ်နိုင်မှုနှင့် ရေရှည်ကုန်ကျစရိတ်ချွေတာမှု

မူတန်း: အတွင်းပိုင်းကွန်ကရစ်ခင်းထားသောနှင့် မခင်းထားသော ရေလွှဲမြောင်းများ၏ သက်တမ်းစရိတ် ဆန်းစစ်ခြင်း

အတွင်းပိုင်းကွန်ကရစ်မခင်းထားသော ရေလွှဲမြောင်းများသည် အစပိုင်းတွင် ကုန်ကျစရိတ် ၄၀ မှ ၆၀ ရာခိုင်နှုန်း နည်းသော်လည်း ၁၅ နှစ်ကြာ အတွင်း ရေစိမ့်ဝင်မှုကို ပြုပြင်ခြင်းနှင့် ကျောက်ဆီကျောက်မှုန့် ဖယ်ရှားခြင်းတို့ကြောင့် ထိန်းသိမ်းမှုစရိတ် ၆၅ ရာခိုင်နှုန်း ပိုမိုကုန်ကျသည်။ ကွန်ကရစ်ခင်းထားသော ရွေးချယ်စရာများသည် ပုံမှန်အားဖြင့် နှစ် ၃၀ ခန့် ကြာရှည်စွာ အသုံးပြုနိုင်ပြီး အနည်းငယ်သာ ထိန်းသိမ်းရန် လိုအပ်ကာ အခြောက်ဒေသများတွင် ၉:၁ အကျိုးခံစားခွင့်-ကုန်ကျစရိတ် အချိုးကို ရရှိစေသည်။ ဤအချက်ကို ၂၀၂၄ ခုနှစ် Water Policy Institute ဆန်းစစ်ချက်တွင် ဖော်ပြထားသည်။

ဥပမာလေ့လာမှု: အလယ်ပိုင်း Arizona တွင် ကွန်ကရစ်ခင်းခြင်းစီမံကိန်းများမှ စီးပွားရေးအကျိုးအမြတ်များ

အလယ်ပိုင်း Arizona တွင် ၂၄၀ ကီလိုမီတာရှိ ရေလွှဲမြောင်းကွန်ကရစ်ခင်းခြင်း စီမံကိန်းသည် သုံးနှစ်အတွင်း နှစ်စဉ် ရေဆုံးရှုံးမှုကို ၃၈ ရာခိုင်နှုန်း လျှော့ချနိုင်ပြီး စွမ်းအင်ကုန်ကျစရိတ်ကို ဒေါ်လာ ၂.၁ သန်းခန့် ချွေတာနိုင်ခဲ့သည်။ လယ်သမားများသည် ရေပေးစင်ကို ၂၂ ရာခိုင်နှုန်း တိုးချဲ့နိုင်ခဲ့ပြီး ၂၀၂၃ ခုနှစ် Water Resource Economics အစီရင်ခံစာတွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသည့် ရေရှားပါးမှုကို ရင်ဆိုင်နိုင်စွမ်းအတွက် ရေရှည်အကျိုးကျေးဇူးများကြောင့် ဒေါ်လာ ၁၈.၂ သန်း ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုကို ထောက်ခံနိုင်ခဲ့သည်။

တရန်းလိုက်: ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှု တိုးများလာခြင်းသည် ရေရှည်တည်တံ့သော ROI အတွက် အတွင်းပိုင်း တပ်ဆင်ထားသော အခြေခံအဆောက်အအုံများတွင် ရှိပါသည်

အစိုးရများသည် ရေအသုံးချမှု ထိရောက်မှုအတွက် UN SDG 6 ပန်းတိုင်များကို ဖြည့်ဆည်းရာတွင် အမှတ်တရား ကန်များ၏ အခန်းကဏ္ဍကို အသိအမှတ်ပြု၍ စိုက်ပျိုးရေလွှတ်စနစ် အသစ်များ၏ 78% တွင် အမှတ်တရား ကန်များကို ထည့်သွင်းလာကြသည်။ Geomembranes နှင့် ကွန်ကရစ်ပြားများကဲ့သို့သော နည်းပညာများသည် 2005 ခုနှစ်ကတည်းက တပ်ဆင်မှုကုန်ကျစရိတ်ကို 34% လျှော့ချပေးနိုင်ခဲ့သည်။

ဗျူဟာ- ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုကုန်ကျစရိတ်ကို ရေနှင့်စွမ်းအင် ချွေတာမှုများနှင့် ဟန်ချက်ညီအောင် ထားရှိခြင်း

မြေဆီလွှာတည်ငြိမ်သော ဧရိယာများတွင် မူလအတိုင်းထားခြင်းနှင့် ရေစိမ့်ဝင်မှုများသော ဧရိယာများတွင်သာ အမှတ်တရား ကပ်ခြင်းကဲ့သို့သော ရောစပ်ဒီဇိုင်းများသည် စတင်ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုကုန်ကျစရိတ်ကို 28% လျှော့ချပေးပြီး ရေချွေတာမှု၏ 80% ကို ထိန်းသိမ်းထားနိုင်သည်။ အလိုအလျောက် စောင့်ကြည့်မှုစနစ်များနှင့် တွဲဖက်အသုံးပြုပါက အမှတ်တရား၏ သက်တမ်းသည် နှစ် 35 ကျော်အထိ ရှည်လျားလာပြီး ကီလိုမီတာလျှင် 740,000 ဒေါ်လာ ကုန်ကျစရိတ်ကို လျှော့ချပေးနိုင်သည် (Ponemon 2023)။

ရေစီမံခန့်ခွဲမှုတွင် ကန်အမှတ်တရား၏ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် တည်တံ့ခိုင်မြဲမှုနှင့် အပြန်အလှန် ဆုံးဖြတ်ချက်များ

မူဝါဒ- ကန်အမှတ်တရားသည် ရေအရင်းအမြစ်များကို တည်တံ့ခိုင်မြဲစွာ စီမံခန့်ခွဲရာတွင် မည်သို့အထောက်အကူပြုသနည်း

ချောင်းများကို အထူးပြုလုပ်ခြင်းဖြင့် စိမ့်ဝင်ဆုံးရှုံးမှုကို ၇၅% အထိ လျော့နည်းစေပြီး (Meijer et al., 2006) မျက်နှာပြင်ရေကို ထိန်းသိမ်းနိုင်ကာ စွမ်းအင်အသုံးများသော မြေအောက်ရေ စုပ်ယူမှုကို လျော့ချကာ ရေရှည်တည်တံ့သော ရေပေးစွန့်ပြုခြင်းကို ပံ့ပိုးပေးပါသည်။ ဂီးဆင်သက်တို့၏ မြေဆီလွှာပြားများကဲ့သို့ ခေတ်မီပစ္စည်းများသည် တပ်ဆင်စဉ်အတွင်း သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ကို ထိခိုက်မှုကို ကန့်သတ်ပေးပြီး အထူးခြားဆုံးသော ဟိုက်ဒရေါလောဂျီစနစ်များတွင် ပေါင်းစပ်အသုံးပြုနိုင်စေပါသည်။

စက်မှုလုပ်ငန်း၏ အဆိုပါအဆန့်ကျင်ဘက် - မြေအောက်ရေ ပြန်လည်ဖြည့်သွင်းမှု လျော့နည်းခြင်း နှင့် မျက်နှာပြင်ရေ ထိန်းသိမ်းမှု

ရေထိန်းသိမ်းရေးအတွက် ထိရောက်သော်လည်း ခြောက်သွေ့သော ဒေသများတွင် မြေအောက်ရေ ပြန်လည်ဖြည့်သွင်းမှုကို ၄၀ မှ ၆၀% အထိ လျော့နည်းစေပြီး ရေအိုင်များမှ ပြန်လည်ဖြည့်တင်းမှုအပေါ် မှီခိုနေရသော ဇီဝစနစ်များကို ထိခိုက်စေပါသည်။ အိန္ဒြောဘောင်ဒေသတွင် ပိုမိုကောင်းမွန်သော ရေပေးစွန့်ပြုမှု ထိရောက်မှုသည် ကာလအတိုင်းအတာအလိုက် ရေဝင်ခြင်းကို အကျင့်ပြုထားသော ရေလျှံဧရိယာအပင်များကို ပျက်ပြားစေခဲ့ပြီး ဟန်ချက်ညီသော ဒီဇိုင်းကို လိုအပ်ကြောင်း ဖော်ပြခဲ့ပါသည်။

ဥပမာလေ့လာမှု - မာရီ-ဒါလင်းဘောင်ဒေသတွင် ဇီဝဗေဒဆိုင်ရာ အပြန်အလှန် ဆုံးရှုံးမှုများ

ဩစတြေးလျ၏ မရေး-ဒါလင်းဘေ့စင်သည် ကန်များကို ကွန်ကရစ်ဖြင့် အတွင်းပိုင်းကာကွယ်ခြင်းဖြင့် မျက်နှာပြင်ရေဆုံးရှုံးမှုကို ၃၀% လျော့ကျစေခဲ့သည်။ သို့သော် မြေအောက်ရေပြန်ဖြည့်မှုမှာ ၂၅% ကျဆင်းသွားပြီး ချောင်းငှက်များအတွက် အရေးပါသော ရေဝပ်များကို ထိခိုက်စေခဲ့သည်။ ဤအကျိုးသက်ရောက်မှုကို လျော့နည်းစေရန် အာဏာပိုင်များက ဇီဝမျိုးကွဲများကို ထောက်ပံ့ပေးနိုင်မည့် အတန်းမကာထားသော ကန်အပိုင်းများကို ထိန်းသိမ်းထားပြီး နေရာအလိုက် ဂေဟစနစ်ဆိုင်ရာ အကဲဖြတ်မှုများ၏ အရေးပါမှုကို အလေးပေးထားသည်။

ဗျူဟာ- ကန်များကို အတွင်းပိုင်းကာကွယ်ခြင်းကို ရေထိန်းသိမ်းရေးမူဝါဒများနှင့် ပေါင်းစပ်ခြင်း

ကန်များကို အတွင်းပိုင်းကာကွယ်ခြင်းကို ရေအိုင်အောက် ထိန်းသိမ်းဖြည့်သွင်းမှု (MAR) စနစ်များနှင့် ထိန်းသိမ်းထားသော ရေကို သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်သို့ စီမံခန့်ခွဲမှုမူဝါဒများနှင့် ပေါင်းစပ်ခြင်းဖြင့် ရေရှားပါးသော ဒေသများတွင် ရောဂါပိုးများ ပြန်လည်ဖြစ်ပေါ်မှုကို လျှော့ချနိုင်ပြီး စိုက်ပျိုးရေးစွမ်းဆောင်ရည်ကို ထိန်းသိမ်းထားနိုင်သည်။ ဥပမာအားဖြင့် ကွန်ကရစ်ဖြင့် ကာကွယ်ခြင်းကို တုပရေဖြည့်သွင်းသည့် တူးမြောင်းများနှင့် ပေါင်းစပ်ခြင်းဖြင့် ရေအိုင်အောက်ရေ ကုန်ခန်းမှုကို လျှော့ချနိုင်ပြီး စိုက်ပျိုးရေးစွမ်းဆောင်ရည်ကို ထိန်းသိမ်းထားနိုင်သည်။ ဤဗျူဟာသည် အလယ်အလတ်အာရှကဲ့သို့သော ရေရှားပါးသည့် ဒေသများတွင် အသုံးပြုလာကြသည်။

ကန်များကို အတွင်းပိုင်းကာကွယ်ခြင်းဖြင့် ရေအရည်အသွေးနှင့် စနစ်တည်ငြိမ်မှုကို မြှင့်တင်ခြင်း

ဖြစ်စဉ်- မြေနှင့်ပြုလုပ်ထားသော ကန်များတွင် နုန်စုပ်များနှင့် ညစ်ညမ်းမှုများ စုပုံလာခြင်း

အတွင်းပိုင်းမဖုံးအုပ်ထားသော ရေလွှဲမြောင်းများသည် နုစပ်ပစ္စည်းများစုဝေးခြင်းနှင့် ညစ်ညမ်းသော ပစ္စည်းများ စိမ့်ဝင်ခြင်းကို ဖြစ်ပေါ်စေပြီး ရေပမာဏ၏ ၈ မှ ၁၅ ရာခိုင်နှုန်းခန့်ကို တစ်နှစ်လျှင် စိမ့်ဝင်မှုဖြင့် ဆုံးရှုံးရသည်။ ထိုစိမ့်ဝင်မှုသည် ပျော်ရည်ဖြစ်နေသော ဆားများ၊ ပိုးသတ်ဆေးများနှင့် ဓာတ်မြောင်းများကို ဝန်းကျင်ရှိ မြေဆီလွှာများထဲသို့ သယ်ဆောင်ပေးသည်။ ဤညစ်ညမ်းမှုသည် ရေညှိပေါက်ခြင်းကို ဖြစ်စေပြီး ရေ၏ အရည်အသွေးနှင့် စီးဆင်းမှု ထိရောက်မှုတို့ကို ပျက်စီးစေသည်။

မူတရား - ရေလွှဲမြောင်းများ ဖုံးအုပ်ခြင်းနှင့် စိုက်ပျိုးရေပေးစနစ် စီမံကိန်းများတွင် ရေ၏ အရည်အသွေး မြှင့်တင်ခြင်းတို့၏ ဆက်နွယ်မှု

၂၀၂၃ ခုနှစ်က စိုက်ပျိုးရေပေးစနစ် ပစ္စည်းများနှင့် ပတ်သက်သော လေ့လာမှုအရ မစိမ့်ဝင်နိုင်သော ဖုံးအုပ်မှုများသည် ညစ်ညမ်းသော ပစ္စည်းများ ပြန့်ပွားမှုကို ၆၀ မှ ၇၅ ရာခိုင်နှုန်းခန့် လျော့ကျစေသည်။ ကွန်ကရစ်နှင့် ပေါလီမာအခြေပြု ဖုံးအုပ်မှုများသည် ရေနှင့် မြေဆီလွှာကြား ဓာတုဓာတ်ပြုမှုများကို ကန့်သတ်ထားပြီး pH တည်ငြိမ်မှုကို ထိန်းသိမ်းပေးကာ နိုက်ထရိုဂျင် ဆုံးရှုံးမှုကို လျော့ကျစေသည်။ ၎င်းသည် တိကျသော စိုက်ပျိုးရေးနှင့် သီးနှံ၏ အရည်အသွေး တစ်သမတ်တည်းရှိရန်အတွက် အလွန်အရေးကြီးသည်။

ဥပမာလေ့လာမှု - အိန္ဒိယ ပူညဘ်ပြည်နယ်ရှိ ဖုံးအုပ်ထားသော ရေလွှဲမြောင်းများတွင် ရေ၏ အရည်အသွေး တိုးတက်မှု

ပူညဘ်၏ ချောင်းများကို အတွင်းပိုင်းဖုံးအုပ်ခြင်းသို့ ပြောင်းလဲမှုက ရေစိုက်စနစ်အတွက် ရေထဲရှိ ပိုးသတ်ဆေးပမာဏကို ငါးနှစ်အတွင်း ၉၀% လျော့ကျစေခဲ့သည်။ ဤတိုးတက်မှုသည် ဘတ်စမတ်ဆန်အတွက် EU တင်ပို့မှုစံနှုန်းများကို လယ်သမားများ ပြည့်မီစေခဲ့ပြီး စိုက်ပျိုးရေးဓာတုပစ္စည်းများမှ မြေအောက်ရေကို ကာကွယ်ရင်း စီးပွားရေးဈေးကွက်ဝင်ရောက်မှုကို မြှင့်တင်ပေးသည့် အဆောက်အအုံများ တိုးတက်မှု၏ ဥပမာတစ်ခုဖြစ်သည်။

FAQ အပိုင်း

ရေပို့ဆောင်မှု ထိရောက်မှုဆိုတာ ဘာလဲ။

ရေပို့ဆောင်မှု ထိရောက်မှုသည် ရင်းမြစ်များမှ ရေကို လယ်ကွက်များသို့ ပို့ဆောင်ပေးနိုင်သည့် ပမာဏနှင့် ရေကို ရေတိုက်ရာသို့ ကွဲဝေယူမှုပမာဏ၏ အချိုးဖြစ်ပြီး ရေစိုက်စနစ်များတွင် ရေကို မည်မျှထိရောက်စွာ ပို့ဆောင်နေသည်ကို ညွှန်ပြသည်။

ချောင်းများကို အတွင်းပိုင်းဖုံးအုပ်ခြင်းသည် အဘယ့်ကြောင့် အရေးကြီးသနည်း။

ချောင်းများကို အတွင်းပိုင်းဖုံးအုပ်ခြင်းသည် ရေစိမ့်ဝင်မှုကို လျော့နည်းစေပြီး ရေပို့ဆောင်မှု ထိရောက်မှုကို မြှင့်တင်ပေးကာ ထိန်းသိမ်းမှုကုန်ကျစရိတ်ကို လျော့နည်းစေပြီး ရေအရည်အသွေးကို မြှင့်တင်ပေးကာ ရေအရင်းအမြစ်များကို ထိန်းသိမ်းပေးသောကြောင့် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။

ချောင်းများကို အတွင်းပိုင်းဖုံးအုပ်ရန် အသုံးပြုသော ပစ္စည်းများမှာ မည်သည့်ပစ္စည်းများ ဖြစ်ကြသနည်း။

ချိုင်းမြောင်းများတွင် အသုံးပြုလေ့ရှိသော ပိုက်ဆက်ပစ္စည်းများတွင် ကွန်ကရစ်၊ ဂီးဆင်သက်တို့ခ် ကလေးပိုက်ဆက် (GCLs)၊ ပေါ်လီမာ-ပြုပြင်ထားသော ကွန်ကရစ်၊ PVC ပိုက်ဆက်များနှင့် ဆက်စပ်ကွန်ကရစ်ဘလုံးများ ပါဝင်ပြီး ၎င်းတို့ကို နေရာအလိုက် အခြေအနေများအပေါ် အခြေခံ၍ ရွေးချယ်သည်။

ချိုင်းမြောင်းများတွင် ပိုက်ဆက်ခြင်း၏ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ဆိုင်ရာ သက်ရောက်မှုများမှာ အဘယ်နည်း။

ချိုင်းမြောင်းများတွင် ပိုက်ဆက်ခြင်းဖြင့် ရေစိမ့်ဝင်မှုကို လျော့နည်းစေပြီး ရေအရင်းအမြစ်များကို ထိန်းသိမ်းနိုင်သော်လည်း မြေအောက်ရေ ပြန်လည်ဖြည့်သွင်းမှုကို ပျက်ပြားစေပြီး ရေအုံများမှ ရေပြန်ဖြည့်သွင်းမှုအပေါ် မှီခိုနေရသော ဇီဝစနစ်များကို ထိခိုက်စေနိုင်သည်။ ဇီဝပတ်ဝန်းကျင်ဆိုင်ရာ အပြန်အလှန် ဆုံးရှုံးမှုများကို အနည်းဆုံးဖြစ်အောင် ထိန်းညှိရန် ဟန်ချက်ညီသော ဒီဇိုင်းများ လိုအပ်ပါသည်။

ပိုက်ဆက်ထားသော ချိုင်းမြောင်းများသည် ရေ၏ အရည်အသွေးကို မည်သို့ တိုးတက်စေပါသနည်း။

ပိုက်ဆက်ထားသော ချိုင်းမြောင်းများသည် နုက်နှင့် ညစ်ညမ်းပစ္စည်းများ စုပုံမှုကို ကာကွယ်ပေးပြီး ရေနှင့် မြေကြီးအကြား ဓာတုဓာတ်ပြုမှုများကို လျော့နည်းစေကာ ရောဂါကင်းစင်သော ရေကို ရရှိစေပြီး ရေလုံလောက်မှုကို အာမခံနိုင်သော စိုက်ပျိုးရေးအတွက် အလွန်အရေးပါပါသည်။